به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه آبیاری دز هنوز سه روز از آغاز تهاجم همه جانبه رژیم بعثی عراق به ایران اسلامی نگذشته بود که ستاد هماهنگی و کمک رسانی انجمن اسلامی کارکنان ناحیه شمال سازمان آب وبرق خوزستان با هدف بسیج امکانات انسانی و فنی زیر نظر فرمانداری دزفول تشکیل شد.
جنگی نابرابر و غافلگیرانه آغاز شده بود و در این شرایط سخت، کارکنان ناحیه شمال سازمان آب و برق خوزستان در اولین اقدام در راستای تقویت توان لجستیکی رزمندگان اسلام،63 دستگاه خودروی سبک ادارات مختلف را به همراه راننده در اختیار فرماندهان قرار دادند.این خودروها در پیشبرد دفاع مقدس در اختیار افسر رابط فرمانده عملیات زمینی و پایگاه چهارم شکاری دزفول، واحد موشک انداز تاو، اعزام نیرو به خطوط مقدم جبهه ، حمل مهمات و تدارکات ، دیده بان های توپخانه 155 و... قرار گرفت.
کمبود و نارسائی های اولیه در ابتدای جنگ چیزی نیست که بر کسی پوشیده باشد؛ در این راستا اعزام ماشین آلات سنگین از قبیل لودر ، تانکر،بلدوزر، بیل مکانیکی ، بالا بر و کمپرسی همراه با رانندگان مربوطه در دستور کار قرار گرفت و بخشی از نیاز جبهه ها به ماشین آلات سنگین بویژه در سنگر سازی و ایجاد خاکریز از طریق شبکه آبیاری دز تامین گردید.
این در حالی بود که بدلیل کمبود شدید قطعات یدکی خودروها و ماشین آلات واحد های عملیاتی ارتش و سپاه، امکانات اداره تجهیزات مکانیکی شبکه آبیاری دز در اختیار رزمندگان قرار گرفت.خودروهائیکه بر اثر ترکش گلوله های دشمن آسیب می دید؛ پرسنل «مکانیک کار» تا پایان دوران دفاع مقدش از هیچ کوششی برای تعمیر و راه اندازی آنها دریغ نورزیدند.شهید «محمد بهبود» آن پیر زنده دل شاغل در بخش تعمیرات ماشین آلات گواهی بر این مدعاست؛ دلگرمی او به جوانان بسیجی، زبانزد همکارانش است؛ وی در سال 61 بهمراه جمعی از خانواده مظلومش در موشکباران شهر به شهادت رسید و یاشهید یداله میر شکار که با تلاش بی وقفه خود، کار تهیه غذای رزمندگان را بر عهده داشت؛ وی نیز با ترکش توپ نیروهای دشمن بعثی به شهادن رسید.
در روز های سخت موشکباران ها و بمباران مناطق مسکونی دزفول، ماشین آلات سنگین شبکه آبیاری دز بصورت شبانه روزی در بیرون آوردن مردم از زیر آوار نقشی بیاد ماندنی ایفا کردند. خانواده های شهید داده موشکباران شبهای غربت و مظلومیت دزفول، نیک می دانند که در تاریکی آن ساعات پر التهاب، چگونه قلبهای مهربان رانندگان، اندکی التیام دهنده جگر سوخته شان بود و تاریخ دید وقتی پیکر نوزادی مظلوم از زیر خروار ها خاک، زنده بیرون می آمد؛ آنان چگونه بر دستان پینه بسته راننده بوسه زدند.
وقتی نیروهای رزمنده در اولین دفاع هجومی خود در منطقه کرخه به قلب دشمن شبیخون زدند ؛ امکانات مهمانسرای شبکه آبیاری دز در اختیار رزمندگان عزیز مجروح قرار گرفت و با حدود 70 تخت این مهمانسرا، بیمارستان موقت صحرائی به کار مداوای مجروحان اختصاص یافت و بخشی از نیاز پزشکی رزمندگان مجروح مرتفع شد.
آنچه گفته شد نقش کارکنان شبکه آبیاری دز در تامین برخی از نیاز های مناطق جنگی بود؛ اما سوی دیگر ماجرا، نقش کارکنان این شبکه در سرپا نگهداشتن اقتصاد کشاورزی منطقه و آبیاری به موقع مزارع کشاورزی بود که تاکنون کمتر در مورد آن مطلبی گفته شده است.بررسی ابعاد جغرافیائی شبکه آبیاری دز نشان می دهد که تقریباً تمام کانالهای آبیاری این شبکه در ماههای اولیه جنگ در تیررس گلوله های توپ و خمپاره دشمن قرار داشت؛ جاده آسفالته اندیمشک اهواز کاملاً در تیررس بود و منطقه غرب دز و رودخانه کرخه کاملاً نزدیک به خطوط مقدم جبهه قرار داشت.
کارکنان توزیع آب در مناطقی، بعضاً سینه خیز، کار تغییرات دریچه های آبیاری را انجام می دادند؛ این امر بویژه برای انتقال آب دز به کرخه از طریق کانال ارتباطی آن، بارها انجام می شد تا از مانع طبیعی آب برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر دشمن استفاده گردد.
بارها بدلیل اصابت گلوله های توپ، خمپاره و بمباران هوائی، کانالها و تاسیسات شبکه آسیب می دید که با تلاش واحد های تعمیراتی در کمترین زمان ممکن ترمیم می شد.
بی شک آنچه آمد فقط بخشی از تلاش کارکنان شبکه آبیاری در دوران مقدس بود و بازگوئی همه آنچه که بر این تلاشگران عرصه خدمت و عزت گذشت؛ در حوصله این مجال کوتاه نیست.
کوتاه سخن آنکه اگر امروز در 4 خرداد بر آنیم تا از حماسه باشکوه مقاومت حیرت انگیز شهری به بزرگی صبوری اش تجلیل کنیم ؛ بی شک بخش مهمی از این افتخار از آنِ 21 شهید صنعت آب و برق دزفول و ایثارگران گمنامی است که با مهارت و تجربه خود، نیاز جبهه ها را مرتفع ساخته و در کنار مردم و فرزندان رزمنده شان، روز مقاومت و پایداری دزفول را بر شصت و ششمین برگ تقویم هر سال به یادگار نشاندند.
امروز صنعت آب و برق کشور و شبکه آبیاری دز در سال «رونق تولید» همچنان در کنار مردم است و می کوشد روزهای درخشانی را در عرصه اقتصاد کشاورزی به ارمغان بیاورد.
وقتی در 4 خرداد سال 1366 از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران، دزفول بعنوان شهر نمونه مقاومت و ایثار معرفی شد؛ صنعت آب و برق نیز در کنار مردم بر همت تاریخی اش لبخند زد.
