سعید غالبی در گفتگو با خبرنگار ایانا بیان کرد: نظرات درباره آبیاری تحت فشار بسیار متناقض بوده و همواره این سئوال وجود دارد که آیا اجرای چنین سیستم‌هایی در مزارع می‌تواند به صرفه‌جویی آب منجر شود یا خیر.
وی افزود: اگر ضوابط طراحی و امکان‌یابی درست انجام شود، سیستم‌های نوین آبیاری تاثیر مطلوبی بر روی راندمان آبیاری دارد. این مسئله بارها توسط معاون زراعت وزارت جهاد کشاورزی اعلام شده است که به شرط طراحی مناسب و استاندارد بودن لوازم سیستم‌های آبیاری، این تکنولوژی روی راندمان آبیاری و تلفات تاثیرگذار است.
رئیس بخش تحقیقات آبیاری و فیزیک خاک بیان کرد: سیستم‌های آبیاری در چرخه آب حوضه آبریز و بیلان آب در حوضه، اثری ندارد. برخی معتقدند، در سیستم‌های سنتی، آبی که از محدوده ریشه خارج میشود دوباره به سفره باز می‌گردد یا در پایین دست مجددا استفاده میشود.
وی ادامه داد: در مجموع ما ناگزیرم راندمان آبیاری را بالا ببریم. دکتر بایبوردی که استاد همه ما در بحث آبیاری است، در همایش قبلی مدیریت آب در مزرعه می‌گفت اگر بتوانیم راندمان آبیاری سطحی را به ۶۰ درصد برسانیم، نیازی به تبدیل روش‌های آبیاری و استفاده از سیستم‌های نوین آبیاری نخواهیم داشت. زیرا اجرای این سیستم‌ها هزینه‌بر بوده و نیاز به آموزش دارد.
غالبی بیان کرد: برای افزایش راندمان آبیاری
سطحی باید مسایل زیربنایی شامل تسطیح، قطعه‌بندی و غیره رعایت شود. کشاورز هم باید
روش مدیریت بهینه آبیاری سطحی را آموزش ببیند تا راندمان را به ۵۰ تا ۶۰ درصد
برسند.
وی تاکید کرد: همان‌طور که آبیاری تحت فشار نیاز به طراحی دارد، آبیاری سطحی هم نیازمند طراحی است. اگر این آبیاری درست مدیریت و اجرا شود، می‌تواند راندمان بالایی داشته و تا ۵۰ درصد، راندمان آبیاری را می‌توان تامین کرد.
به گفته رئیس بخش تحقیقات آبیاری و فیزیک خاک در مراحلی از روند توسعه آبیاری تحت فشار، به خاطر اینکه کشاورز و بهره‌بردار را قانع کنند که این سیستم در مزرعه پیاده شود، این انتظار را برای فرد ایجاد کردند که با اجرای سیستم‌های نوین آبیاری، وی می‌تواند سطح بیشتری از زمین خود را زیر کشت ببرد.
وی افزود: ۱۵ سال قبل صورتجلسه‌ای تنظیم شد تا از کشاورزان ضمانتی گرفته شود که اگر سیستم آبیاری تحت فشار در مزرعه مستقر شد، سطح زیر کشت توسعه نیابد. البته نمی‌دانم که این مصوبه اجرا شد یا نه.
غالبی بیان کرد: در آن مقطع بازدیدی از باغات پسته داشتم و به کشاورزان یادآوری کردم که اگر با آب موجود خود که پس از اجرای روش‌های نوین آبیاری صرفه‌جویی میشود، سطح زیر کشت را افزایش دهند، از آنجا که کیفیت و دبی آب به مرور زمان در حال کاهش است، با گذشت زمان، باغاتی خواهند داشت که ۱۰ تا ۱۵ سال روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند اما حال که به ثمر رسیده است به دلیل محدودیت منابع آب، باغات جدید را باید قربانی باغ اصلی کنند. به این ترتیب سرمایه‌هایشان تلف خواهد شد. بر همین اساس هم صورتجلسه‌ای تنظیم شد که جلوی توسعه سطح زیر کشت گرفته شود.
وی افزود: البته متاسفانه مدیران شهرستان‌های ما دوست دارند که آمار سطح زیر کشت و تولیدات در حوزه مدیریتشان افزایش یابد. طبعا اگر این مسایل رعایت شود، سیستم‌های آبیاری نوین می‌تواند منجر به کاهش مصرف آب شود.
به گفته رئیس بخش تحقیقات آبیاری و فیزیک خاک در حال حاضر سیاست اصلی وزارت جهاد کشاورزی به‌ویژه در حوضه‌های آبریز بحرانی نظیر دریاچه ارومیه، کاهش سطح زیر کشت در اراضی کم بازده است. زیرا ما در این نواحی نباید توسعه داشته باشیم و چه بسا باید تعدیل سطح در دستور کار قرار گیرد.
